Chapter three.

   - Mojej cudownej kuzynki nie ma? - spytała, przekraczając próg i rozglądając się z zaciekawieniem dookoła.
- Ma jakiś idiotyczny kurs zdobienia paznokci, czy coś. - machnął lekceważąco ręką. - Napijesz się czegoś?
- Może soku?
- Jasne. Rozgość się, zaraz wracam.
Walizkę postawił przy drzwiach i zniknął w pomieszczeniu po prawej stronie. Stanęła przy schodach i spojrzała na platynową płytę Hybrid Theory, wiszącą na ścianie. Więc jednak jej nie wkręcał. Świetnie, wyszłaś na kretynkę. Po chwili stanął koło niej i wręczył szklankę soku jabłkowego.Wskazał ręką na płytę.
- Moja dziecina. - uśmiechnął się szeroko.
- Całkiem niezły powód do dumy. - przytaknęła, odwzajemniając uśmiech.
- Głodna?
- Nie, bardziej zmęczona. Wiesz strefy czasowe i te sprawy.
- Jasne, chodź pokażę ci twój pokój. - złapał za walizkę i ruszył schodami do góry. Otworzył drugie drzwi na lewo i uchylił przed nią, zapraszając by weszła. - Mam nadzieję, że pasuje.
Rozejrzała się po pomarańczowych, pustych ścianach. W rogu stała beżowa szafa, mały stolik i fotel, a pod oknem brązowe dwuosobowe łóżko z jasną pościelą. Skinęła głową, patrząc na niego wesoło.
- Jest ślicznie, dziękuję. Przepraszam, że zwalam się wam na głowę.
- Daj spokój. Dobrze mieć kogoś pod dachem, kto zna inne tematy niż ciuchy i kosmetyki. - puścił jej oko. - Zdrzemnij się, jak coś to będę gdzieś w domu, wystarczy, że mnie zawołasz.
- Dziękuję Chester. - położyła torbę na łóżku, a szklankę z sokiem odstawiła na stolik.
- Ah, łazienka jest naprzeciwko twojego pokoju. I przestań w końcu dziękować, ok?
- Ok. - rzuciła mu nieśmiały uśmiech.
- Kolorowych snów. Podobno to co się śni w nowym miejscu jest prorocze.
Opuścił jej sypialnię i tak samo jak poprzedniego dnia wylądował na kanapie. Ze znudzeniem przełączał kolejne kanały, nie zwracając zupełnie uwagi na to co wyświetla się na ekranie. Po prostu bezmyślnie wpatrywał się w odbiornik. Wzdrygnął się przestraszony, gdy poczuł dotyk na ramieniu. Spojrzał za siebie i wypuścił głośno powietrze.
- Cześć Misiaczku. - skinął lekko głową, krzywiąc się w duchu. - Odebrałeś Evelyn?
- Tak, śpi na górze.
- Jest przeurocza, prawda? Pomyślałam, że możemy wieczorem zrobić ognisko w ogrodzie. Wiesz, żebyście się lepiej poznali.
- W sumie, to nie głupi pomysł. Sprawdzę czy jest jeszcze drewno. - podniósł się, ciesząc z jakiegoś zajęcia.
- A buzi? - mruknęła za nim. Obrócił się niechętnie i cmoknął ją w policzek.
- Przygotuj może jakieś jedzenie. Pewnie będzie głodna jak wstanie. - rzucił, znikając na tarasie.

~*~
   Wyszedł właśnie z łazienki, po krótkim prysznicu w samych spodniach dresowych, gdy drzwi naprzeciwko się otworzyły. Stanęła w nich Evelyn w krótkich, materiałowych szortach i tej samej koszulce co wcześniej. Włosy uwolniły się z gumki i potargane sterczały na wszystkie strony. Akurat szeroko ziewała, gdy spostrzegła jego postać. Momentalnie przymknęła usta i spuściła wzrok na jego nagi tors.
- Yyy, cześć. - mruknęła, lekko zachrypniętym głosem.
- Dobry wieczór. Wyspałaś się?
- Mhm. Dawno nie spałam na tak wygodnym łóżku. - wyciągnęła ręce nad głowę, przeciągając się, a koszulka podwinęła się, ukazując jej płaski brzuch. W pępku zamigotał srebrny kolczyk, co nie uszło jego uwadze.
- To dobrze. - podrapał  się po szyi, czując dziwne skrępowanie. - Alex wymyśliła ognisko na przywitanie. Masz ochotę?
- Jasne. Tylko się ogarnę. Daj mi dziesięć minut.
- Spokojnie, jak będziesz gotowa to zejdź. - zniknął za drzwiami własnej sypialni. Kilka minut później zeszła na dół i momentalnie została przyduszona przez kuzynkę, która rzuciła się jej na szyję.
- Evelyn, kochana! Tyle czasu się nie widziałyśmy! - skrzywiła się, gdy pisk wdarł się jej do ucha i napotkała ponad jej ramieniem rozbawione spojrzenie Chestera. Patrzyła na niego błagalnie na co tylko pokręcił głową, jakby mówiąc Radź sobie sama, ja się w to nie mieszam.
- Cześć Alex, tak też się cieszę, że w końcu cię widzę.
- Robimy ognisko! Wypijemy kilka piwek, chodź! - pociągnęła ją za rękę w stronę ogrodu. Mężczyzna ruszył leniwie za nimi. Obserwował kobiety, podpalając kilka suchych gałązek w kamiennym kręgu. Były tak różne od siebie. Alex ubrana w obcisłe getry i rażącą, zieloną tunikę. Włosy miała upięte w wysoką kitkę, a na twarzy idealny makijaż. W przeciwieństwie do Evelyn, której twarz była wolna od jakichkolwiek kosmetyków. Jej zielone oczy otoczone były grubym wachlarzem czarnych, naturalnych rzęs. Alex podała jej piwo, ta jednak przecząco pokręciła głową, z radością wpatrując się w pierwsze płomienie w palenisku. Chester przyjął butelkę, upił łyk i odstawił na trawę.
 Wieczór upływał spokojnie w przyjemnej atmosferze lekkiego żartu, chociaż mężczyzna z niepokojem przyglądał się jak jego żona chwyta za którąś butelkę z kolei. W końcu język zaczął się jej plątać, a ona sama miała problem z zachowaniem równowagi, szczególnie na tak wysokich obcasach. W końcu podniósł się i podał jej dłoń.
- Chodź, pora położyć się spać.
- Już? - wyjąkała sennie.
Kiwnął głową, chociaż i tak na niego nie patrzyła i pomógł jej wstać.
- Zaraz wracam. - rzucił do rozbawionej Evelyn. Pomógł kobiecie wejść do domu i zaprowadził ją do sypialni. Ostrożnie posadził na łóżku i zdjął z jej stóp szpilki. Poczuł jak głaska go po głowie.
- Kochaj się ze mną Chazy. - mruknęła bełkotliwie, wypinając biust przed jego oczy.
- Jesteś pijana Alex.
- W ogóle się ze mną nie kochasz. Nawet mnie nie dotykasz. Nie podobam ci się już?
- Jesteś śliczna. - westchnął ciężko. Spojrzała na niego dziwnie wyraźnym, jak na jej stan, spojrzeniem.
- Zdradzasz mnie? Dlatego już mnie nie chcesz? Masz jakąś dziwkę? - podniosła ton głosu.
- Nigdy cię nie zdradziłem Alex i proszę, połóż się już spać. Jutro będziesz miała potwornego kaca.
Znów straciła ostrość widzenia i opadła ciężko na pościel, przykrywając się fioletową kołdrą. Złapał jej buty w dłoń i gasząc światło, opuścił sypialnię. Pokręcił zrezygnowany głową i wrócił do Evelyn.

_____
Obiecałam więc jest. Macie pod ten dzień dziecka. Akcji praktycznie brak, ale muszę to jakoś rozwinąć, prawda? ;)